Злая зорка (Шамякін)

З пляцоўкі Wikisum
Перайсці да:рух, знайсці
Заўвага: Гэты пераказ быў створаны ШІ, таму можа змяшчаць памылкі.
☢️
Злая зорка
Раман
1991
Кароткі змест рамана
Арыгінал чытаецца за 656 хвілін
Мікразмест
У дзень вяселля сына кіраўніка раёна здарылася аварыя на ЧАЭС. Малады муж атрымаў вялікую дозу радыяцыі, яго брат знік у Афганістане, маці памерла ад гора. Бацька працягваў кіраваць эвакуацыяй.

Вельмі кароткі змест

Беларусь, 1986 год. У невялікім райцэнтры рыхтаваліся да вяселля Глеба, малодшага сына старшыні райвыканкама.

👨🏽‍💼
Уладзімір Паўлавіч Пыльчанка — мужчына сярэдніх гадоў, старшыня райвыканкама, бацька Глеба і Барыса, разумны і прынцыповы кіраўнік, які змагаецца з бюракратыяй, перажывае асабістую трагедыю.

На вяселле прыехаў і старэйшы сын Барыс, які служыў у авіяцыі. Падчас святкавання здарылася аварыя на Чарнобыльскай АЭС, і Глеб, які працаваў на станцыі, паехаў туды. Барыс неўзабаве вярнуўся ў часць і папрасіўся ў Афганістан.

👩🏼‍🦳
Вольга Андрэеўна Пыльчанка — жанчына каля 50 гадоў, жонка Уладзіміра Паўлавіча, маці Глеба і Барыса, бібліятэкарка, клапатлівая і эмацыйная, моцна перажывае за дзяцей.

Пачалася эвакуацыя насельніцтва з забруджаных тэрыторый. Уладзімір Паўлавіч кіраваў гэтым працэсам, змагаючыся з бюракратыяй і абыякавасцю вышэйшага кіраўніцтва. Глеб атрымаў вялікую дозу радыяцыі і трапіў у бальніцу. Яго жонка Ірына нарадзіла сына.

Барыс у Афганістане быў збіты і трапіў у палон. Вольга Андрэеўна, якая моцна перажывала за абодвух сыноў, захварэла і памерла. Перад смерцю яна прасіла мужа знайсці Барыса.

Уладзімір Паўлавіч, страціўшы жонку і не ведаючы лёсу старэйшага сына, наведваў Глеба ў бальніцы. Аднойчы ён паехаў у зону адчужэння і, убачыўшы саркафаг над разбураным рэактарам, закрычаў:

Стаіш? Свеціш? Паліш людзей? Спалі мяне! Не можаш? Не па зубах я табе? Скура ў мяне задубянелая! Свінцовая! Чуеш? У мяне свінцовая скура стала!

Нягледзячы на ўсе цяжкасці, Уладзімір Паўлавіч працягваў кіраваць раёнам, дапамагаючы людзям прыстасавацца да новага жыцця ў змененых умовах і спрабуючы захаваць веру ў будучыню.

Падрабязны пераказ па раздзелах

Тэматычныя дапаўненні да назваў раздзелаў і іх падзел на падраздзелы – умоўныя.

Раздзел 1. Чаканне радасці. Вяселле Глеба і Ірыны

Падрыхтоўка да вяселля. Хваляванні бацькоў

У доме старшыні райвыканкама Уладзіміра Паўлавіча Пыльчанкі рыхтаваліся да вяселля малодшага сына Глеба.

Яго жонка Вольга Андрэеўна хвалявалася з-за абыякавасці мужа да падзеі і кароткага прыезду старэйшага сына Барыса.

Сакратар райкама Сінякоў папярэдзіў пра недапушчальнасць правядзення вяселля ў рэстаране, і святкаванне перанеслі ў дом. Уладзімір Паўлавіч быў абураны думкай Сінякова пра тое, што Глеб абраў нявесту па багацці.

👨🏻‍💼
Пятро Міхайлавіч Сінякоў — мужчына каля 45 гадоў, першы сакратар райкама партыі, асцярожны і нерашучы, баіцца адказнасці, мае мянушку Лорд.

Прыезд Барыса і знаёмства з Тамарай

У падрыхтоўцы да вяселля дапамагала Тамара, сястра нявесты. Яна хутка стала гаспадыняй на кухні, зачароўваючы ўсіх сваёй весялосцю і спевамі.

👩🏼
Тамара Пустаход — маладая дзяўчына 20-22 гадоў, сястра Ірыны, студэнтка, энергічная і жыццярадасная, сімпатызуе Барысу.

Нечакана прыляцеў на верталёце Барыс. Ён пералез праз плот і сустрэўся з Тамарай у садзе. Паміж імі адразу ўзнікла ўзаемная сімпатыя.

👨🏼‍✈️
Барыс Пыльчанка — малады мужчына 25-30 гадоў, ваенны лётчык, капітан, сын Уладзіміра і Вольгі, служыць у Афганістане, смелы і незалежны.

Раздзел 2. Туман. Першыя дні пасля аварыі

Аварыя на станцыі і рэакцыя ўлад

На наступны дзень пасля вяселля Глеб з сябрамі паплылі на маторцы да станцыі, дзе здарыўся пажар. Яны ўбачылі разбураны корпус блока і графітавыя стрыжні на зямлі.

👨🏼‍🔧
Глеб Пыльчанка — малады мужчына 25-30 гадоў, інжынер-энергетык на ЧАЭС, сын Уладзіміра і Вольгі, муж Ірыны, сур'ёзна хварэе пасля аварыі.

У Мінску акадэмік Мартынюк спрабаваў данесці да кіраўніцтва інфармацыю пра маштабы катастрофы, але яго не слухалі.

👨🏻‍🔬
Васіль Данілавіч Мартынюк — мужчына сталага ўзросту, акадэмік-фізік, спрабуе данесці праўду пра маштабы катастрофы, сумленны і прынцыповы навуковец.

Чарнобыль — наша недаравальная безгаспадарчасць... Чарнобыль — наша некампетэнтнасць... Чарнобыль — дыктат над навукай, калі аўральнасць, выкананне сацыялістычных абавязацельстваў бралі верх над цвярозымі разлікамі...

⚠️ Гэтая цытата занадта доўгая: 217 зн. Максімальны памер: 200 знакаў.

Пошукі Глеба ў Чарнобылі

Вольга Андрэеўна і Ірына, занепакоеныя адсутнасцю вестак ад Глеба, паехалі ў Чарнобыль. Яны прабіраліся праз пустыя вёскі і ўбачылі жудасныя наступствы эвакуацыі.

👩🏻‍⚕️
Ірына Пыльчанка (Пустаход) — маладая жанчына 23-25 гадоў, урач-гінеколаг, жонка Глеба, дачка Івана Пустахода, разумная і моцная, чакае дзіця.

Раздзел 3. Аўрал. Эвакуацыя насельніцтва

Арганізацыя эвакуацыі

Лявонцій Мікалаевіч, высокапастаўлены кіраўнік, арганізаваў эвакуацыю насельніцтва з заражанай зоны.

👨🏻‍⚖️
Лявонцій Мікалаевіч — мужчына каля 55 гадоў, высокапастаўлены кіраўнік, тыповы бюракрат, не п'е і не курыць, любіць лыжы, самаўпэўнены.

Праз пяцьдзесят гадоў увесь палескі генафонд вымра... Што значыць генафонд? — Людзі, жывёлы... Во так! Галавасты генерал. Разбіраецца не ў адной картаграфіі.

Велікодная ноч у зоне

Глеб, Ірына і Вольга Андрэеўна правялі Велікодную ноч у пустой вёсцы. Яны знайшлі ў хаце велікодную булку і фарбаваныя яйкі, пакінутыя гаспадарамі. Пад гукі рахманінаўскага «Всенощного бдения» яны малілі Бога аб выратаванні.

Раздзел 4. Нуклідная зона. Жыццё пасля катастрофы

Лёс перасяленцаў

Сям'я Пустаходаў была перасялена ў іншы калгас. Іван Пустаход стаў загадчыкам малочнай фермы, але мясцовы старшыня калгаса Карака пачаў ставіць яму палкі ў колы.

👨🏼‍🌾
Іван Іванавіч Пустаход — мужчына каля 50 гадоў, старшыня калгаса, бацька Ірыны, сват Пыльчанкі, працавіты і сумленны гаспадар.

А без людзей i жыццё нечалавечае. Калі ні жонка на цябе не накрычыць, ні сусед не мацюкнецца, ні дзіця не заплача на вуліцы. Па-воўчы выць захацелася.

Барыс у Афганістане

Барыс, які служыў у Афганістане, падчас баявога вылету быў збіты ракетай «Стынгер». Ён катапультаваўся і трапіў у палон да маджахедаў.

Раздзел 5. Гракі не прыляцелі. Асабістыя трагедыі

Нараджэнне ўнука і хвароба Глеба

У кастрычніку Ірына нарадзіла сына, якога назвалі Уладзімірам. Радасць была азмрочана тым, што Глеб зноў трапіў у бальніцу з прыкметамі радыяцыйнага апраменьвання.

Мама! Мамачка! Я не магу! Я не магу выкідваць ix у памыйнае вядро... Дзяцей! Дзяцей! Мамачка! Я сёння зрабіла пяць аперацый. Хто гэта выдумаў… рэкамендаваць аборты? Чаму нас было не вывезці ў першыя ж дні?

⚠️ Гэтая цытата занадта доўгая: 205 зн. Максімальны памер: 200 знакаў.

Смерць Вольгі Андрэеўны

Вольга Андрэеўна, якая даведалася пра знаходжанне Барыса ў Афганістане, цяжка захварэла і памерла. Перад смерцю яна прасіла мужа прывезці Барыса і пахаваць яе побач з ім.

Узышла палыновая зорка... Роздум пра прычыны і вынікі катастрофы

Над Чарнобылем узышла злая зорка - палыновая, бо па-ўкраінску палын - чарнобыл.

«Трэці Анёл пратрубіў, i ўпала з неба вялікая зорка, якая гарэла падобна свяцільніку, i пала на трэцюю частку рэк i на крыніцы вод. Імя той зорцы — палын…»

Бачыў я, Паўлавіч, смерць на вайне, у лесе, у вадзе, у агні, у мяккай пасцелі. Хачу i на гэтую паглядзець — ад атама. Якая яна? Смерці розныя...