Вельмі кароткі змест
Беларускі горад, 1960-я гады. Таленавіты хірург Антон Яраш працаваў у гарадской бальніцы і жыў са сваёй сям'ёй на дачы.
Яго сусед, пісьменнік Кірыла Шыковіч, працаваў над артыкулам пра падпольны рух падчас вайны.
Падчас аперацыі на сэрцы Зосі Савіч, былой падпольшчыцы, Шыковіч назіраў за працай Яраша.
Жывое сэрца на далоні! І б'ецца, б'ецца, нібы хоча вырвацца. Але ў другой руцэ хірурга бліскае скальпель... Ён мацаў сваё сэрца, слухаў яго ўдары.
У горадзе ўсё кантраляваў старшыня гарсавета Сямён Гукан, які меў цёмнае мінулае, звязанае з падполлем.
Шыковіч расследаваў падзеі вайны і выявіў, што Гукан быў здраднікам у падполлі. У той жа час яго сын Славік трапіў у аварыю праз няшчаснае каханне да медсястры Машы. Яраш выратаваў Славіка, але сам перажываў складаныя адносіны з жонкай з-за пачуццяў да Зосі Савіч. У канцы Зося, разумеючы, што разбурае сям'ю Яраша, з'ехала з горада, пакінуўшы яму пісьмо з падзякай.
Гукан, страціўшы ўладу і павагу, вымушаны быў прыняць новую ролю ў жыцці горада. Яраш прымірыўся з жонкай, а Славік пачаў новае жыццё пасля выздараўлення. Шыковіч скончыў сваё расследаванне, выкрыўшы праўду пра падпольны рух і ролю кожнага ў ім.
Падрабязны пераказ
Дзяленне пераказу на раздзелы – умоўнае.
Знаёмства з галоўнымі героямі
На веrandзе свайго дома доктар Яраш і яго сын Віктар назіралі за галубамі. Іх жонкі, Галіна Адамаўна і Валянціна Андрэеўна, абмяркоўвалі гэтае захапленне мужчын, у той час як Іра, дачка Шыковічаў, таксама далучылася да назірання. Доктар Яраш і Віктар хваляваліся за галубоў, якіх яны прывезлі з горада.
У той жа час Шыковіч працаваў над артыкулам у сваім кабінеце. Ён часта ўступаў у спрэчкі з Ярашам наконт розных тэм, але іх сяброўства заставалася моцным. Яраш часта ўспамінаў сваю дзейнасць у падполлі, што выклікала ў яго глыбокія эмоцыі і перажыванні.
Гукан і яго роля ў горадзе
Сямён Парфёнавіч Гукан, старшыня гарсавета, прыходзіў на працу рана, каб пазбегнуць сустрэчы з прасіцелямі і спланаваць свой дзень. Ён праяўляў асаблівую ўвагу да дэталяў, такіх як парадак у кабінеце і зялёныя насаджэнні ў горадзе. На працягу дня ён прымаў наведвальнікаў і вырашаў розныя пытанні, звязаныя з будаўніцтвам і медыцынай.
Не так трэба служыць народу, каб быць побач з Леніным... Ён не дапускаў думкі, што не згодзен з рашэннем з'езда. Не, ён згодзен. Але ўсё-такі, здавалася яму, нешта рабілася не так.
Гукан часта ўспамінаў учарашнюю рыбалку і сустрэчу з Шыковічам і Ярашам. Гэтыя ўспаміны выклікалі ў яго трывогу і непакой, звязаныя з яго роляй у грамадстве і асабістым мінулым. Калі начальнік міліцыі далажыў яму пра выпадак з Шыковічам-малодшым, Гукан праявіў філасофскі падыход да сітуацыі, задаючы пытанні пра адказнасць за выхаванне моладзі.
Доктар Яраш і яго прафесійнае жыццё
Доктар Яраш, пасля цяжкіх аперацый, адчуваў стомленасць і часта разважаў пра сваю працу. Асаблівую ўвагу ён надаваў аперацыям на дзецях, якія заўсёды выклікалі ў яго моцныя эмоцыі. Ён вельмі цаніў сваю аперацыйную сястру Машу за яе прафесіяналізм і разуменне. Яраш заўважаў прыгажосць Машы, што выклікала ў яго нечаканыя пачуцці.
Яраш займаўся пераабсталяваннем аперацыйнай, усталёўваючы новую апаратуру. Ён працаваў вечарамі з манцёрамі і мантажнікамі, плацячы ім прэміяльныя са сваёй кішэні. Асаблівую ўвагу ён надаваў падрыхтоўцы да аперацыі Зосі Савіч, якая была яго ратаўніцай у падполлі. Ён адчуваў вялікую адказнасць за гэтую аперацыю.
Я сто разоў памірала... І, бачыце, не памерла... Бо хачу жыць. Я веру вам. Яна мужная дзяўчына. І ў яе цяжкі лёс. Смерць бацькі, загадкавая смерць. Нямецкі канцлагер. Сібір...
Сямейныя канфлікты і асабістыя драмы
Галіна Адамаўна, якая працавала зубным урачом, не любіла сваю працу і з нецярпеннем чакала канца рабочага дня. Яна аддавала перавагу хатнім абавязкам. Падчас працоўнага дня яна сустрэла Тамару Аляксандраўну, жанчыну, якую яна ненавідзела і якая, на яе думку, прынесла ёй гора.
Тамара спрабавала пераканаць Галіну, што яна яе лепшы сябар, і расказала пра меркаваныя зносіны Антона Яраша з яго пацыенткай Зосяй Савіч. Галіна, хоць і не верыла Тамары, але адчувала глыбокі боль і разгубленасць. Пасля скандалу з Тамарай Галіна вярнулася дадому, дзе яе чакаў новы ўдар — яна знайшла доказы фінансавай падтрымкі Антонам Зосі.
Маладое пакаленне: Славік і яго выпрабаванні
Славік Шыковіч, які працаваў на тэлестудыі, сустрэўся з дзвюма дзяўчынамі на прывакзальнай плошчы. Ён адчуваў сябе няёмка і злаваўся на сябе за адсутнасць грошай. Сустрэўшы свайго знаёмага Тараса Ганчарова, ён папрасіў у яго грошай, каб пайсці ў рэстаран.
Але адбылося зусім не так, як у сне і ў думках... Калі праз хвіліну наступіла працверазенне, ён замест задавальнення адчуў нешта зусім супрацьлеглае — сорам само сабой, але яшчэ агіду.
У рэстаране Славік паводзіў сябе вельмі самаўпэўнена, што выклікала нездавальненне Тараса. Пасля рэстарана Славік, які выпіў занадта шмат, сустрэў ангельскіх студэнтаў і спрабаваў з імі пагутарыць, але з-за дрэннага ведання англійскай мовы і стану ап'янення выклікаў скандал. Яго затрымалі дружыннікі, і ён атрымаў дзесяць сутак арышту.
Таямніцы мінулага і іх раскрыццё
Кірыла Шыковіч працягваў працу над дакументальнай аповесцю пра падполле, але сутыкаўся з цяжкасцямі з-за невысветленых момантаў, звязаных з групай інфекцыйнай бальніцы. Ён шукаў новыя дакументы і сведчанні, каб раскрыць сапраўдную ролю доктара Савіча ў падполлі.
Не, няма чалавеку волі на зямлі. Тысячу ўмоўнасцей звязваюць рукі і ногі, тысячу страхаў падпільноўваюць на кожным кроку.
У лістападзе Шыковіч сустрэўся з маёрам Сербаноўскім, які даў яму новыя дадзеныя пра здрадніка Дымара. Падчас допыту Дымар раскрыў некаторыя дэталі сваёй дзейнасці, што дало Шыковічу новы матэрыял для яго кнігі. Пасля сустрэчы Шыковіч і Яраш наведалі Зосю Савіч, каб паведаміць ёй добрыя навіны.
Развязка канфліктаў і прымірэнне
У кабінеце доктара Яраша Кірыла Шыковіч і яго жонка Валянціна Андрэеўна чакалі вестак пра стан свайго сына Славіка, які знаходзіўся на аперацыі. Валянціна Андрэеўна нервавала, перастаўляла рэчы на стале і прыслухоўвалася да гукаў з бальніцы. Яны абмяркоўвалі свае адносіны з сынам і сваю ролю ў яго жыцці.
Нарэшце, Яраш паведаміў, што аперацыя прайшла паспяхова, і Славік адужае. Маша, якая заставалася ў бальніцы, каб даглядаць за Славікам, размаўляла з ім пра розныя тэмы. Валянціна Андрэеўна была ўдзячная Машы за яе ўвагу і турботу.
У доме Антона Кузьміча адбылося прымірэнне з жонкай Галінай Адамаўнай, якая заўважыла змены ў паводзінах мужа. Нечаканы тэлефонны званок ад Машы прымусіў Антона Кузьміча спяшацца ў бальніцу, дзе ён даведаўся пра знікненне Зосі Савіч.
Антон Кузьміч! Як мне звярнуцца да Вас? Дарагі мой таварыш, дарагі чалавек, друг і брат! Вы вярнулі мне жыццё. Якое дзякуй трэба сказаць за адно гэта!
Пасля вяртання дадому Антон Кузьміч знайшоў пісьмо ад Зосі, у якім яна выказвала ўдзячнасць за ўсё зробленае для яе і вырашыла пакінуць горад, каб пазбегнуць непрыемнасцей у сям'і Антона Кузьміча. Галіна Адамаўна, прачытаўшы пісьмо, адчула ўдзячнасць і шкадаванне да Зосі, разумеючы яе ўчынкі.
У канцы рамана ўсе канфлікты паступова знаходзілі сваё вырашэнне. Славік паправіўся пасля аварыі і пачаў новае жыццё. Яраш і яго жонка знайшлі паразуменне і прымірэнне. Шыковіч скончыў сваю кнігу пра падполле, раскрыўшы праўду пра мінулае. Гукан прызнаў свае памылкі і пакінуў пасаду старшыні гарсавета. Зося Савіч пачала новае жыццё ў іншым горадзе, захаваўшы ўдзячнасць да людзей, якія дапамаглі ёй.