Чырвоны Каптурок (Перо)
Падзел казкі на главы — умоўны.
Знаёмства з Чырвоным Каптурком і пачатак падарожжа
У адной вёсцы жыла маленькая дзяўчынка, якая была такой прыгожай, што ва ўсім свеце другой такой не знайсці.
Жыла сабе ў адной вёсцы дзяўчынка, і была яна такая прыгожая, што ва ўсім свеце другой такой не знайсці. Маці яе страх як любіла, а бабуля — дык наогул ледзь розум ад яе не траціла.
Добрая бабуля купіла сваёй унучцы чырвоны каптурок, які так упасаваў дзяўчынцы, што пачалі яе з таго часу зваць паўсюль Чырвоным Каптурком. Неяк раз спякла маці праснакі і кажа дачушцы, каб яна схадзіла да бабулі, даведалася, як яна сябе пачувае, бо нешта казалі, што яна хворая.
Маці папрасіла занесці бабулі праснакоў і гарнушак масла. Устала Чырвоны Каптурок і пайшла да бабулі, што жыла ў суседняй вёсцы.
Сустрэча з Воўкам у лесе
Ідучы лесам, Чырвоны Каптурок раптам сустрэла Воўка, які выйшаў ёй насустрач. Дужа захацелася Воўку яе з'есці, але ён пабаяўся, бо недзе паблізу працавалі дрывасекі.
Тады Воўк спытаў, куды яна ідзе. Маленькая дзяўчынка не ведала, што спыняцца ў лесе і гаварыць з ваўкамі небяспечна, і адказала яму, што ідзе да бабулі і нясе ёй праснакі і гарнушак масла ад мамы.
А маленькая дзяўчынка не ведала, што спыняцца ў лесе ды гаварыць з ваўкамі небяспечна, і адказвае яму: — Я іду да бабулі і нясу ёй праснакі ды гарнушак масла
Воўк спытаў, ці далёка жыве яе бабуля. Чырвоны Каптурок адказала, што далёка — па-за тым млынам, што ўдалечыні, у крайняй хатцы ў той вёсцы. Воўк прапанаваў, каб яны пайшлі рознымі сцежкамі і паглядзелі, хто з іх паспее першы. Воўк кінуўся па самай кароткай сцежцы, а дзяўчынка няспешна пайшла па доўгай. Па дарозе яна збірала арэхі, ганялася за матылькамі і складала букеты з кветак.
Воўк у хаце бабулі
Воўк тым часам хутка прыбег да бабулінай хаткі і пастукаўся ў дзверы. Калі бабуля спыталася, хто там, ён сказаў падробленым голасам, што гэта Чырвоны Каптурок прынесла праснакоў і гарнушак масла ад матухны.
Добрая бабуля, якая ляжала ў ложку, таму што ёй трошкі нядужылася, крыкнула, каб ён націснуў на клямку і слясак адскочыць. Воўк націснуў на клямку, дзверы адчыніліся, і ён кінуўся на бедную бабульку.
Воўк націснуў на клямку, і дзверы адчыніліся. Тады ён кінуўся на бедную бабульку і ўраз праглынуў яе, бо не еў ужо цэлыя тры дні.
Потым ён зачыніў дзверы, лёг на бабуліным ложку і пачаў чакаць, калі прыйдзе Чырвоны Каптурок. Тым часам дзяўчынка якраз падышла да дзвярэй і пастукалася. Калі Воўк спытаў, хто там, яго голас быў грубы, і Чырвоны Каптурок спачатку спалохалася, але потым падумала, што бабуля, напэўна, прастуджаная.
Але голас у Воўка быў грубы, і Чырвоны Каптурок, пачуўшы яго, спачатку спалохалася. Але потым падумала, што бабуля, напэўна, прастуджаная
Дзяўчынка адказала, што гэта яна, Чырвоны Каптурок, прынесла праснакоў і гарнушак масла ад матухны. Воўк крыкнуў танчэйшым голасам, каб яна націснула на клямку. Чырвоны Каптурок увайшла ў хату, а Воўк схаваўся на ложку пад коўдру і сказаў, каб яна паклала ежу на дзежку, а сама прыляжала побач з ім.
Канчатковая сустрэча і трагедыя
Чырвоны Каптурок распранулася і сабралася класціся ў ложак, але яе ўразіла, што без адзежы ў бабулі нейкі надта дзіўны выгляд. Яна пачала задаваць пытанні: чаму ў бабулі такія вялікія рукі, ногі, вушы і вочы. Воўк адказваў, што гэта каб лепей яе абдымаць, бегаць, чуць і бачыць.
Калі дзяўчынка спыталася пра вялікія зубы, Воўк адказаў, што гэта каб яе з'есці, і з гэтымі словамі кінуўся на Чырвонага Каптурка і з'еў дзяўчынку.
— Бабуля, якія ў вас вялікія зубы! — Гэта каб цябе з'есці! І з гэтымі словамі злы Воўк кінуўся на Чырвонага Каптурка і з'еў дзяўчынку.
Мораль
Казка паказвае, што можа быць, калі малыя дзеці, галоўным чынам панначкі-какеткі, гатовы слухаць усіх, каго папала. Не ўсе ваўкі аднолькавыя — некаторыя з выгляду лагодныя і маюць ціхі нораў, але паслужліва плятуцца за дзяўчатамі па пятах. Такія ваўкі найгоршыя і самыя ліхія.