Заўвага: Гэты пераказ быў створаны ШІ, таму можа змяшчаць памылкі.
🪑
Бондар
1925
Кароткі змест апавядання
Мікразмест: Вядомы вясковы майстар-бондар жыў з разумеючай жонкай. Атрымаўшы заказ ад багатай пані, ён уклаў у працу ўсю душу. Калі заказчыца не ацаніла яго майстэрства, ён спіўся і памёр. За ім пайшла і жонка.

Вельмі кароткі змест

Беларуская вёска, пачатак XX стагоддзя. У вёсцы жыў майстар-бондар, які славіўся сваімі вырабамі на ўсю ваколіцу.

👨🏻‍🔧
Даніла — стары бондар з 'залатымі рукамі', майстар сваёй справы, сур'ёзны і патрабавальны да працы, замкнёны, не любіць, калі яму перашкаджаюць працаваць.

Ён жыў з жонкай, якая падзяляла яго захапленне рамяством.

👩🏻
Аўдоцця — жонка Данілы, адданая, разумее і падтрымлівае мужа, маўклівая, цярплівая, пакорлівая.

Аднойчы пані з двара заказала ў яго пасудзіны. Даніла ўбачыў у гэтым магчымасць нарэшце паказаць сваё майстэрства. Ён доўга і старанна рыхтаваўся, падбіраў матэрыялы, вастрыў інструменты. Разам з жонкай яны прывезлі гатовыя вырабы ў двор.

Пані, сама гэтага не разумеючы, бязлітасна плюнула чалавеку ў самую душу, зрабіла яму такую рану, якая ніколі не загоіцца. Крыўда была бязмежна балючая, неспадзяваная.

Пасля гэтага здарэння Даніла кінуў сваё рамяство і пачаў піць. Ён памёр п'яны ў карчме. Хутка за ім памерла і Аўдоцця, якая да канца заставалася адданай мужу і яго майстэрству.

Падрабязны пераказ па частках

Назвы частак — умоўныя.

Частка 1. Майстэрства Данілы

Стары Даніла быў вядомым бондарам на ўсю ваколіцу. Ён рабіў вёдры, начоўкі, цабэркі і лыжкі, якія былі моцныя і зграбныя. Людзі ахвотна куплялі яго вырабы на кірмашах.

Мэтай яго жыцця былі не заработкі, а праца сама па сабе, той любімы час працы, які дае праўдзівае шчасце майстру.

Жыў ён з жонкай Аўдоццяй, дзяцей у іх не было. Жонка цалкам падзяляла захапленне мужа і была адзіным чалавекам, з кім ён раіўся пра сваю працу.

Частка 2. Падрыхтоўка да працы

Аднойчы пані з двара заказала ў Данілы начоўкі, цабры, вёдры і некалькі лыжак. Гэта была вялікая падзея для майстра, бо ён спадзяваўся, што нарэшце знойдзецца чалавек, які зразумее яго майстэрства.

👸🏻
Пані — багатая жанчына з двара, заказчыца вырабаў Данілы, абыякавая да яго майстэрства.

І ён песціў у сваім сэрцы агромную радасць творчасці... Ён бы паведаміў аб тым, як захопліваюць чалавека нязмерная радасць і шчырае шчасце, калі ён бачыць, што рукі яго твораць адну пекнату.

Частка 3. Выбар матэрыялаў

Даніла старанна падбіраў матэрыялы для работы, правяраў кожную дошку і палена. Аўдоцця падтрымлівала агонь лучыны, каб муж мог працаваць. Яны абодва верылі, што пані ацэніць майстэрства Данілы.

Гэта былі не вёдры, не начоўкі, не лыжкі, а дзіўны сон пекных форм. Гэта былі ажыццёўленыя мары Данілавага сэрца. Гэта было тое, дзеля чаго варта і жыць, і пакутваць...

Частка 4. Стварэнне пасудзін

Даніла і Аўдоцця павезлі гатовыя вырабы ў двор да пані. Пасудзіны былі бялюткія і зграбныя. Каля панскага ганка наляцелі вераб'і, і адзін з іх апаганіў чысты цабэрак. Эканомка загадала адвезці пасудзіны на кухню.

👩🏻‍💼
Эканомка — служанка пані, загадвае адвезці пасудзіны на кухню.

Частка 5. Трагічны фінал

Пані нават не паглядзела на працу Данілы. Гэта стала для яго страшным ударам. Ён кінуў грошы ля ганка і выбег з двара.

Памерлі яго мары, якімі ён цешыўся ўсё жыццё. Сонца засумавала разам з ім. Поле снежнае непрытульным зрабілася. Хвоі пад сівымі зімовымі шапкамі шапацелі аб вялікім Данілавым горы.

Пасля гэтага здарэння Даніла стаў маўклівы і пануры. Ён закінуў бондарства і пачаў піць. Неўзабаве памёр п'яны ў карчме. Аўдоцця перажыла мужа нядоўга і памерла ў адзіноце.