У ціхім тумане (Чыгрынаў)

Заўвага: Гэты пераказ быў створаны ШІ, таму можа змяшчаць памылкі.

🌫️

У ціхім тумане

1965

Кароткі змест апавядання

Арыгінал чытаецца за 18 хвілін

Мікразмест

Праз 30 гадоў старая вярнулася ў вёску, дзе яе сын служыў немцам, забіў чалавека і спаліў усе хаты. Партызаны расстралялі здрадніка. Дачка забітага прытуліла старую, якая прыйшла да магілы сына.

Вельмі кароткі змест

Беларуская вёска Бароўка, пасляваенны час. У вёску нечакана вярнулася старая Рэйдзіха, якую не бачылі тут трыццаць гадоў.

👵🏻

Матруна Рэйдзіха — старая жанчына, згорбленая і маленькая, з парэпанымі босымі нагамі, у палапленым зялёным андараку і сацінавай кофце, вярнулася ў вёску праз 30 гадоў.

Яе сустрэла Тараськова Ганна, якая прапанавала старой начлег.

👩🏻

Тараськова Ганна — маладая ўдава, жыве адна ў новай хаце, дачка павешанага немцамі Тараська, спагадлівая і добрая.

Падчас вайны сын Рэйдзіхі, Якаў, служыў у нямецкім карным атрадзе і ўдзельнічаў у расправе над вёскай.

Тараська немцы павесілі. Але на гэтым яны не спыніліся. У той жа дзень згарэла ўся Бароўка. Рэйдзішын сын першы паднёс палаючы смаляк пад саламяную страху Тараськовай хаты

Партызаны потым злавілі здрадніка і расстралялі яго на краі бярозавага балота. Назаўтра Рэйдзіха папрасіла паказаць ёй магілу сына. Хлопчык Міцька павёў яе да месца расстрэлу, дзе старая ўпала на зямлю і доўга ляжала, прыціснуўшыся да дзірвану.

Падрабязны пераказ

Назвы частак – умоўныя.

Вяртанне Рэйдзіхі ў Бароўку

Над Бароўкай, двароў на сорак вёскай, якая падступалася паўкругам да возера, неўзаметку асядаў вечар. З бярозавага балота выпаўз туман, і пацягнула яго па тарфяным полі на мост

У гэты час у Бароўку прыйшла старая жанчына. Яе ўбачыла Тараськова Ганна, якая зграбала сухое шыгалле пад соснамі ў Чыкавых печах.

Рэйдзіха таксама заўважыла Ганну. Яна спынілася крокаў за дваццаць і пазірала на яе, сляпуючы, з-пад рукі. Потым, ужо, мусіць, пазнаўшы, падышла бліжэй

Сёння ўвесь час яна чакала, што вось-вось людзі пачнуць гаварыць пра яе сына. Гэтага старая баялася больш за ўсё на свеце. Але бог літасцівы быў, і ніводзін чалавек не напомніў пра яго

Гісторыя сям'і Рэйдаў

У Рэйдзіхі быў муж Лазар, які служыў леснікам спачатку ў пана, а потым пры савецкай уладзе. Ён жыў з сям'ёй у лесніковай хаце пад Круглым, за тры кіламетры ад Бароўкі.

👨🏻

Лазар Рэйда — муж Рэйдзіхі, чорны і хмуры ляснік, служыў спачатку ў пана, потым пры савецкай уладзе, быў арыштаваны.

Пасля рэвалюцыі Рэйда застаўся леснікам, але праз дзесяць гадоў яго выкрылі ў продажы дзяржаўнага лесу і прагналі. Ён пасяліўся ў Бароўцы, дзе пабудаваў добрую хату. У калгас ісці не хацеў. Калі згарэў калгасны кароўнік, Рэйду арыштавалі, а яго жонка з сынам з'ехалі з вёскі.

У сорак другім годзе ў Бароўку вярнуўся іх сын Якаў, але ўжо ў нямецкай форме з карным атрадам.

🧑🏻

Якаў (Яшка) Рэйда — сын Рэйдзіхі, чорны і хмуры малады чалавек, здраднік, служыў у нямецкім карным атрадзе, забіты партызанамі.

Ён павесіў старога Тараська, бацьку Ганны, і першы падпаліў яго хату. Потым згарэла ўся вёска.

👴🏻

Тарасько — бацька Ганны, стары чалавек, павешаны немцамі і здраднікам Яшкам Рэйдам.

Партызаны злавілі Якава Рэйду на другое лета і застрэлілі на краі бярозавага балота.

Апошняя просьба Рэйдзіхі

Рэйдзіха не стала бавіцца ў Ганнінай хаце - праз які час пачала збірацца ў дарогу. Ганна не адгаворвала. Але перад тым, як пераступіць парог, старая раптам затужыла моцна

Яна папрасіла Ганну паказаць ёй магілу сына. Да бярозавага балота Рэйдзіху павёў суседскі хлопчык.

👦🏻

Аўласаў Міцька — дзесяцігадовы хлопчык, суседскі сын, павёў Рэйдзіху да магілы яе сына.

Яна не плакала. Затое часта і трывожна цяпер білася ў грудзях, гатовае вылецець адтуль назусім, яе кволае старэчае сэрца. Удары яго, напэўна, чуваць было нават праз тоўсты дзірван